Núm. visites

Estadisticas y contadores web gratis
Estadisticas Gratis

Pels visitants d'aquest bloquet

........ Benvingut a l'espai dels gossets!!! espero que passis una bona estona navegant per aquí!!! Els teus pensaments i les teves emocions configuren la teva vida!!!.....

24 de març del 2011

Carta d'un gosset vellet!!! :(



Aquesta carta la vaig trobar per un bloc i em va fer molta peneta!! m'agradaria pensar que la gent cuida als seus animalets fins al final però desgraciadament per internet he llegit molts casos de gossets abandonats, maltractats i gossets vellets que han acabat a les protectores per culpa d'aquestes persones que no els han volgut cuidar. Es una peneta!!!!!!!!!!!

El dandi el vaig tindre fins als 17 anyets, fins que va dir prou!!!!!!!!!!! però estic contenta perquè mai, mai el vaig tractar com un gosset vellet o un gosset malalt i crec que això ell ho sabia!!!!!!!!!

Mai va tirar la tovallola!!! fins l'últim dia va ser feliç i mai es va considerar vellet!!! i crec que va ser gràcies a l'optimisme que tenia tant ell com jo!! vam disfrutar fins l'últim moment!!

Vam tractar la vellesa com cosa normal, com una etapa més a la vida i crec que aquest va ser el factor clau de ser feliç fins al final!! Et trobo a faltar dandisuelo!!! timo!!!!!!!!!!!


Bé, aquí us deixo aquesta carta d'un goset vellet!! ___________________________

Aquí estoy, tirado en un rincón. Sobre el charco de orín que yo mismo he provocado y que vos estás cansado de limpiar.


Las moscas sobrevuelan mi comida, desde ayer que la pusiste en el plato....es que ya no tengo hambre... ni ganas de levantarme....estoy todo el día echado....y casi sin moverme.


Me siento cansado. Aunque no hago nada, igual estoy cansado. No sé, pero siento que me pesan los huesos. Y eso que estoy tan flaco que tan solo el cuero me sostiene. Pero por sobre todo estoy triste. Pero no tanto por mí, que me veo así como un trapo viejo.


No. Más que nada por vos ¿sabés?, que ya no me prestás atención y que veo que cada vez te molesto más. Yo sé que es incómoda mi presencia ahora en la casa. Que ya ni hasta las pulgas me quieren. ¿Pero qué puedo hacer? Son muchos años que estamos juntos y vos sabés que desde siempre te serví como a mi dueño.


Más que eso todavía...fuí tu amigo. A vos te veo mal. Te noto taciturno. La indecisión ronda tu cabeza. Y yo sé de qué se trata.


Un amigo te lo dijo el otro día:


-¡Así no pueden seguir !Haceme caso. ¡ Sacrificalo, es la única solución ! ¿ O a vos te gusta verlo sufrir ?.


Yo sé que ese amigo tuyo no tuvo mala intención. Pero, por favor, no lo hagas....no! no quiero que me maten- Viejo y todo como estoy a mí me gusta la vida. Buscá alguna otra cosa. Fijate si no hay otra alternativa.


Yo quiero seguir luchando. No te entregues todavía. Y si ya no hubiera más remedio, si por más que quisieras no encontrases algo que me alivie la vida, entonces dejame morir en paz, cuando llegue mi día...


Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada